วันหนึ่งที่เหนือยมาก

วันนี้คือวันเสาร์ คือปลายสัปดาห์ ปลายสัปดา์ห์ที่แต่ก่อนก็คือวันที่เราพักผ่อนหรือเล่นสนุกๆ แต่ตอนนี้ไม่เหมือนแต่ก่อนแล้ว ตอนนี้เรียนปริญญาโทอยู่ ต้องการเข้าเรียนใช้เวลาที่วันเสาร์และวันอาทิตย์ จึงปลายสัปดาห์ที่ตอนนี้และ๒ปี่ที่ต่อมาคงก็พักผ่อนและไปเล่นสนุกๆไม่ได้ คิดถึงปลายสัปดาห์ที่แต่ก่อนมากๆ ตอนนี้ปลายสัปดาห์ทุกสัปดาห์ก็ต้องการตื่นแต่เช้าตรู่ แม้ว่า๘โมงครึ่งค่อยเริ่มต้นเข้าเรียน แต่จากหอพักของฉันไปโรงเรียนไกลมาก ต้องใช้เวลาประมาณชั่วโมงครึ่ง จึงฉันต้องการตื่นนอน๖โมงครึ่ง แล้ว๗โมง๑๕นาทีต้องออกจากบ้านไปโรงเรียน เข้าเรียนเหนื่อยมาก โดยเฉพาะวันเสาร์ ต้องเข้าเรียนจาก๘โมงครึ่งถึงหกโมงเย็นครึ่ง หลังเริ่กเรียนแล้ว ยังต้องการนั่งรถใช้เวลาประมาณชั่วโมงครึ่งกลับบ้าน เหนื่อยมากๆ คิดถึงปลายสัปดาห์แต่ก่อนจริงๆ