วันจันทร์ที่ 28 มิถุนายน พ.ศ. 2553

เวลาที่การทำงานเเละพักผ่อนของคนไทยไม่เหมือนกับคนจีน

เวลาที่การทำงานเเละพักผ่อนของคนไทยไม่ค่อยเหมือนกับคนจีน ฉันมาประเทศไทยจะ๒ปีแล้ว ฉันรู้สึกว่าความเเตกต่างใหญ่ทีสุดของเวลาที่การทำงานเเละพักผ่อนระหว่างประเทศจีนกับประเทศไทยคือเวลาพักผ่อนที่กลางวันไม่เหมือนกัน อยู่ประเทศไทย เวลาพักผ่อนที่กลางวันของคนไทยมี่เเต่๑ชั้วโมง ไปกินข้าวเสร็จจะใช้เวลาพักผ่อนหมด อยู่ประเทศจีนไม่เหมือนกัน เวลาพักผ่อนที่กลางวันของประเทศจีนอย่างน้อยมี๒ชั่วโมงครึ่ง ตั้งเเต่๑๒โมงถึงบ่ายสองโมงครึ่ง เเม้กระทั่ง๓ชั่วโมง เเต่น้อยมาก โดยทั่วไปก็คือ๒ชั่วโมงครึ่ง และคนจีนหลังกินข้าวแล้วชอบนอนการนอนพักหลังเที่ยง อยู่ประเทศไทยไม่เคยเจอใครนอนการนอนพักหลังเที่ยง คนไทยหลังกินข้าวแล้วไปเข้างามเข้าเรียนต่อไปหรืออื่นๆ ไม่มีใครนอนการนอนพักหลังเที่ยง อยู่ประเทศจีนคนส่วนใหญ่ก็ใช้เวลาพักผ่อนที่กลางวันไปนอนการนอนพักหลังเที่ยง เมื่อฉันพึ่งมาถึงประเทศไทย นอนการนอนพักหลังเที่ยงไม่ได้ ทั้งตอนบ่ายฉันก็รู้สึกว้าเหนื่อยมาก ง่วงมาก ไม่มีกำลังวังชาเรียน เพราะว่าเมื่อฉันอยู่ประเทศจีนเเทบจะทุกวันก็นอนการนอนพักหลังเที่ยง เเต่ตอนนี้อยู่ประเทศไทยจะ๒ปีแล้ว เวลาที่การทำงานเเละพักผ่อนจะเหมือนคนไทยแล้ว ไม่นอนการนอนพักหลังเที่ยงก็มีกำลังวังชาเข้าเรียนต่อไปใด้

คนส่วนใหญ่สนใจน้ำหนักของตัวเองมาก

มีเครื่องจักรกลทีชั่งน้ำำำหนัก๑เครื่องอยู่ไต้หอพักของฉัน เหมือนเครื่องจักรกลที่ชั่งน้ำหนักอื่นๆ ขอเเต่คุณโยนเหรียญบาท๑บาทเข้าไปก็ได้ชั่งน้ำหนัก และเมื่อคุณโยนเหรียญบาทเข้าไป เครื่องจักรลที่ชั่งน้ำหนักจะร้องเพลง ร้องเพลงสั้นๆ เเต่เสียงดังมาก แม้ว่าฉันอาศัยอยู่ชั้น๒ แต่ก็ได้ยินเสียงเพลงถ่านทอดจากเครื่องจักรกลที่ชั่งน้ำหนัก ทุกๆวันก็มีคนไปชั่งน้ำหนักเเละมีคนมากมาย เพราะว่าฉันได้ยินเสียงเพลงบ่อยๆ ดูท่าคนส่วนใหญ่ก็สนใจน้ำหนักของตัวเอง โดยเฉพาะผู้หญิง ผู้หญิงทุกๆคนก็กลัวอ้วน เพระว่าอ้วนจะทำใด้สุขภาพไม่เเข็งเเรงเเละรูปร่างไม่ดี ฉันก็ชอบชั้งน้ำหนักมาก ประมาณอาทิตย์ละ๑ครั้ง

วันเสาร์ที่ 26 มิถุนายน พ.ศ. 2553

วันหนึ่งที่เหนือยมาก

วันนี้คือวันเสาร์ คือปลายสัปดาห์ ปลายสัปดา์ห์ที่แต่ก่อนก็คือวันที่เราพักผ่อนหรือเล่นสนุกๆ แต่ตอนนี้ไม่เหมือนแต่ก่อนแล้ว ตอนนี้เรียนปริญญาโทอยู่ ต้องการเข้าเรียนใช้เวลาที่วันเสาร์และวันอาทิตย์ จึงปลายสัปดาห์ที่ตอนนี้และ๒ปี่ที่ต่อมาคงก็พักผ่อนและไปเล่นสนุกๆไม่ได้ คิดถึงปลายสัปดาห์ที่แต่ก่อนมากๆ ตอนนี้ปลายสัปดาห์ทุกสัปดาห์ก็ต้องการตื่นแต่เช้าตรู่ แม้ว่า๘โมงครึ่งค่อยเริ่มต้นเข้าเรียน แต่จากหอพักของฉันไปโรงเรียนไกลมาก ต้องใช้เวลาประมาณชั่วโมงครึ่ง จึงฉันต้องการตื่นนอน๖โมงครึ่ง แล้ว๗โมง๑๕นาทีต้องออกจากบ้านไปโรงเรียน เข้าเรียนเหนื่อยมาก โดยเฉพาะวันเสาร์ ต้องเข้าเรียนจาก๘โมงครึ่งถึงหกโมงเย็นครึ่ง หลังเริ่กเรียนแล้ว ยังต้องการนั่งรถใช้เวลาประมาณชั่วโมงครึ่งกลับบ้าน เหนื่อยมากๆ คิดถึงปลายสัปดาห์แต่ก่อนจริงๆ

ทำอาหารเอง

วันนี้ คิดแล้วคิดอีก ในที่สุดตกลงต้มบะหมี่ แต่ฉันทำอาหารไม่เป็น ได้แต่ทำตามใจ ต่อจากนี้ไปก็คือวีธีการและขั้นตอนของฉันต้มบะหมี่ ฉันต้าน้ำก่อน หลังน้ำร้อนแล้วค่อยใส่ผักกาดขาวเข้าไปหม้อ ใส่น้ำมันด้วย แล้วรอเวลาประมาณสิบนาที รอหลังผักกาดขาวสุกแล้วใส่บะหมี่ ผงชูรสและเกลือด้วย สุดท้ายใส่ไข่เข้าไป รอไข่สุดก็กินได้แล้ว หลังทำเสร็ดแล้ว ชิมรสชาติสักหน่อย รสชาติพอใช้ได้ แต่เค็มเกินไป สุดท้ายได้แต่เติมน้ำกินด้วย ถ้าไม่เติมน้ำคงกินไม่ลง หวังครั้งหน้าทำไ้ด้ดีกว่าอร่อยก่วา

วันพฤหัสบดีที่ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2553

อาหารไทยกับอาหารจีน

วันนี้อยากกินอาหารจีน อยากกินมากๆ เพราะว่ากินอาหารจีนไม่ใด้นานมากแล้ว คิดถึงรสชาติอาหารจีนมาก รสชาติอาหารจีนไม่เหมืินอาหารไทย รสชาติของอาหารไทยทั้งเผ็ดทั้งหวาน เมื่อฉันผึ่งมาถึงประเทศไทย ฉันกินอาหารไทยไม่ได้ รู้สึกรสชาติของอาหารไทยน่าเบื่อ แต่ตอนนี้อยู่ประเทศไทยจะ๒ปีแล้ว ไม่เพียงแต่กินอาหารไทยได้และชอบกินมาก ถ้าวันหลังกลับประเทศจีนแล้ว จะคิดถึงอาหารไทยแน่ๆ ไม่ว่าอาหารไทยหรืออาหารจีนก็คืออาหารที่ฉันชอบมาก แต่ตอนนี้ทำอาหารไทยยังไม่เป็นและมีหลายเดือนกินอาหารจีนไม่ได้แล้ว จึงวันนี้จะทำเอง ทำอะไรดีก่วา ยังคิดอยู่......

ฉันชอบฝนตก

คืนนี้ฝนตกแลว้ หนักมาก ฉันรู้สึกสบายใจมากมาย ไม่เพียงแต่ฉันคนเดียว ฉันรู้สึกว่าทุกๆคนก็สบายใจมาก เพราะว่าหลายๆวันไม่ได้ฝนตกแล้ว ร้อนจริงๆ ฝนติดต่อตก๒หรือ๓ชั่วโมงอุณหภูมิของอากาศลดต่ำแล้ว ฉันคิดว่าคืนนี้จะนอนได้สบายมากๆ ตั้งแต่ฉันมาประเทศไทย ก็ชอบฝนตกมาก ยากฝนตกทุกวันน เพราะว่าอากาศของกรุงเทพฯไม่เหมือนประเทศจีน อากาศของกรุวเทพฯร้อนก่วาประเทศจีน ร้อนมาก จึงฉันชอบฝนตกมาก

ทำสีผม

วันนี้ร้อนมาก ร้อนก่วาเมื่อวานนี้ มีเพื่อนคนหนึ่งชื่อเหมือยรู้สึกว่าสีผมของเธอไม่ค่อยสวยแล้ว คืนนี้เธออยากไปทำสีผม อยากทำให้สีผมสวยเหมือนแต่ก่อน แล้วฉันก็อยู่หรือติดตามเป็นเพื่อนเธอไปด้วยกัน ทำสี่ผมใช้เวลานานมาก ประมาณต้องการใช้เวลา๒ชั่วโมง หลัง๒ชั่วโมงผ่านไปแล้ว ในที่สุดทำสีผมเสร็จแล้ว สีผมจากสีเหลืองเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาล สวยเหมือนแต่ก่อน แม้กระทั่งแต่ก่อน เพื่อนรู้สึกพอใจมาก อยู่ระหว่างทางที่กลับบ้านเพื่อนหัวเราะได้ดีใจมาก

วันจันทร์ที่ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2553

บล็อกใหม่ของฉัน

วันนี้ อากาศร้อนมาก จึงฉันที่ไหนก็ไม่อยากไป อยู่หอพักก่อตั้งขึ้นบล็อกใหม่ของฉัน บล็อกนี้ไม่เหมือนบล็อกแต่ก่อนของฉัน บล็อกนี้คือบล็อกแรกของฉันที่ใช้ภาษาไทยเขียนบทความ ทั้งบล็อกแต่ก่อนของฉันก็คือใช้ภาษาจีนเขียนบทความ จึงบล็อกนี้ต่างกันบล็อกแต่ก่อนของฉัน ทำไมตอนนี้ต้องการใช้ภาษาไทยมาเขียนบทความในบล็อก เพราะอาจารย์พิเศษว่า ใช้ภาษาไทยเขียนบทความจะทำให้ภาษาไทยของพวกเราก้าวหนา้ขึ้น จึงเราต้องการเขียนบทความบ่อยๆที่ใช้ภาษาไทย